Systemy mocowań

Systemy mocowań

Budowa domu, prace wykończeniowe, remonty, naprawy, tworzenie różnego rodzaju konstrukcji, majsterkowanie to tylko przykładowe obszary, w których zastosowanie znajdą systemy mocowań. Często obserwując gotowy efekt, nawet nie zdajemy sobie sprawy jak wiele różnych akcesoriów musiano użyć, aby połączyć ze sobą wszystkie elementy. Do tego celu używa się między innymi takich wyrobów jak druty, gwoździe, kołki, śruby molly, kotwy, opaski zaciskowe oraz nity. Przydadzą się też liny, sznury, łańcuchy, śruby, nakrętki, podkładki, szpilki, uchwyty oraz wkręty. Jak widać różnych akcesoriów przeznaczonych do systemów mocowań jest całkiem pokaźna liczba. Należy pamiętać, że od ich jakości zależy w dużej mierze trwałość całej konstrukcji, dlatego warto korzystać z wyrobów renomowanych marek.

Nie najpowszechniejszym, ale bardzo praktycznym rozwiązaniem jest zastosowanie nitów. Ich montaż odbywa się za pomocą urządzenia nazywanego nitownicą. Samych nitów jest wiele rodzajów, dlatego należy je dobrać do konkretnych zastosowań. Nity ślusarskie posiadają krótkie trzpienie z łebkiem półkolistym, stożkowym albo płaskim. Występują modele pełne lub drążone. Nity zrywalne mają z kolei trzon przypominający tuleję z łebkiem płaskim. W środku znajduje się trzpień przeznaczony do zaciśnięcia złącza przy pomocy nitownicy. Nity zrywalne występują w różnych odmianach. Szczelne (ASCE, CLOSED) jak już sama nazwa wskazuje, są przeznaczone do wykonywania takich połączeń, które muszą być hermetyczne. Nity PEEL (zrywalne z rozwidlonym łbem) używa się do scalania materiałów miękkich (drewno, gips), natomiast nity oczkowe (rymarskie) stosuje się do łączenia np. tkanin i skór. Ostatnim z rodzajów nitów są tak zwane nitonakrętki. To krótkie tuleje z osadzonymi na nich łebkami. Wnętrze nitonakrętek jest gwintowane, dlatego możliwe jest mocowanie do nich różnych elementów przy pomocy śrub albo wkrętów. Nity tego typu wykorzystuje się przede wszystkim do łączenia cienkich materiałów. Jak się je mocuje? Używa się do tego trzpienia o odpowiednio dobranej średnicy, który osadza się w uchwycie nitownicy. Nit zostaje umieszczony w otworze, a wkręcenie w niego trzpienia powoduje zaciśnięcie. Po tej czynności pozostaje już tylko zmiana kierunku obrotów i wykręcenie trzpienia z nitonakrętki.

Pracując z takimi materiałami jak beton, silikaty, klinkier, pustaki, cegła ceramiczna trzeba mieć świadomość, że nie każdy system mocowań będzie do nich odpowiedni. Trzeba o tym wiedzieć, żeby nie pojawił się później problem z tak prozaicznymi na pierwszy rzut oka czynnościami jak zawieszenie szafek na ścianie. Zwykłe gwoździe sobie z tym zadaniem nie poradzą (przeznaczone są do drewna), dlatego trzeba zastosować dedykowane do tych materiałów akcesoria. Do murów wykonanych z gazobetonu stosuje się specjalistyczne gwoździe o kwadratowym lub spiralnym przekroju. Zabezpiecza to przed wysunięciem się gwoździa z otworu i pozwala na pewne zamocowanie różnego rodzaju obrazów, luster itp.

Najczęściej stosowanym rodzajem mocowań do betonu są jednak kołki rozporowe wraz z wkrętami. Te ostatnie mogą mieć różny kształt (np. haczyk), co ułatwia zawieszenie różnych przedmiotów, szafek, półek itp. Kołki rozporowe występują w bardzo wielu rodzajach oraz wymiarach.

Kołki krótkie (o długości do 2 cm) stosowane są do osadzenia w ścianach wykonanych z silikatów. Dzieje się tak ponieważ bloczki silikatowe posiadają wewnątrz kanały, a kołek trafiwszy w pustą przestrzeń, nie mógłby się optymalnie zakotwić. Kołki do pustaków posiadają średnicę minimum 6 mm, czubek rozcięty lub nie, o rozparciu w czterech kierunkach. Pozwala to na lepsze zakleszczenie w pustaku oraz stabilne umocowanie. W przypadku betonu komórkowego stosuje się kołki nylonowe o średnicy minimum 6 mm. Jeśli chce się osadzić cięższe elementy (wiszące meble, szafki) należy zastosować kołki metalowe. W trakcie wkręcania dają one efekt zagęszczenia betonu, co gwarantuje pewne połączenie. Często spotykanym rodzajem kołków są kołki wbijane tzw. szybkiego montażu. Posiadają one stalowy (lub wykonany z twardego tworzywa sztucznego) trzpień z płaskim łebkiem. Po umieszczeniu kołka w otworze wystarczy tylko dobić kilkoma uderzeniami trzpień. Spotyka się również kołki z krótką strefą rozprężną. Przeznaczone są do montażu listew drewnianych do ścian bez konieczności wcześniejszego nawiercenia otworów. Warto wspomnieć również o kołkach do systemu ociepleń, których przeznaczeniem jest przymocowanie materiału termoizolacyjnego do ściany. Mogą one stanowić jedyne mocowanie lub być dodatkowym uzupełnieniem np. dla kleju. W przypadku mocowania styropianu używa się kołków z trzpieniem plastikowym, natomiast do wełny mineralnej ze stalowym.

Wymienione wcześniej akcesoria to oczywiście nie wszystko, ponieważ używa się także wielu innych wyrobów, od najprostszych typu drut, aż po śruby molly czy też kotwy. Mocując różne elementy można też zastosować śruby, nakrętki, podkładki i szpilki. W pracach budowlanych znajdą też zastosowanie liny, sznury, łańcuchy oraz opaski zaciskowe. Obojętnie od rodzaju mocowania, ważne jest, aby był on odpowiedniej jakości oraz prawidłowo zainstalowany.